Maceracı Kate, bağlı kuruluş bağlantılarından oluşur. Bu bağlantılardan satın alma yaparsanız, size ek ücret ödemeden bir komisyon kazanacağım. Teşekkürler!
Twitter’da paylaş
Facebook’ta Paylaş
Pinterest’te Paylaş
E -posta ile paylaş
Nikaragua, sana çılgınca aşık oldum! Orta Amerika’ya gelmeden önce, en çok Nikaragua’yı dört gözle beklediğimi biliyordum, bu yüzden kendime iyi bir süre (dört hafta) ayırmayı başardım. Bu akıllı bir karardı. Burada başka bir ay veya daha uzun süre kalabilirim – yapacak çok şey var!
Bu ülke hakkında neyi seviyorum? Doğal güzellik. Volkanlar. Sahiller. Nazik insanlar. İnanılmaz derecede düşük maliyetli fiyatlar. Ve büyük bir şey olmanın eşiğinde olduğu hissi.
Dürüst olmak gerekirse, bugün Nikaragua’dan ayrılmak için kalbim kırılacağım, ancak El Salvador’a ve çok heyecan verici bir yürüyüşe çıkma zamanı.
Hedefler ziyaret edildi
Sámara, Kosta Rika
San Juan del Sur, Ometepe, Granada, Laguna de Apoyo, Küçük Mısır Adası, Big Corn Island, León ve Las Peñitas, Nikaragua
Favori destinasyonlar
Küçük Mısır Adası. Çarpıcı plajlar ve ilginç ada insanları ile en iyi küçük Karayip adası.
San Juan del Sur. Partisi kızımı kendi kendine yeniden keşfettim ve tüm renkleri ve aktiviteleri sevdim.
Ometepe. Volcano Adası kaba, keskin ve özel bir tür yıkıcı güzelliğe sahiptir. Özel bir yer atlamadığım için mutluyum.
Önemli Noktalar
Bu ay hayatımın en iyi Sevgililer Günü’ne sahip olmayı kesinlikle beklemiyordum! Yeni arkadaşlar, Sky ve Graceann ile geçirdim ve Granada’dan kısa bir yolculuk olan gün için Laguna de Apoyo’ya gittik. Laguna çarpıcı ve biz vahşi dalgalarında yüzmek ve kendimizi rıhtım üzerinde güneşlenmek müthiş bir gün geçirdi.
Yalnız bir meslekte uzun saatler çalışmak, meslektaşlarımla takılmak akıl sağlığım için önemlidir. Bu ay iki iyi blog yazarı arkadaşıyla vakit geçirmem gerekiyor: O zamana kadar gerçek hayatta tanışmadığım San Juan del Sur’da Alex ve şimdi üç kıtada takıldığım Rob, mısırda Adalar.
Küçük mısırda, daha önce çalıştığım ve beni ücretsiz bir konaklama için davet eden Yemaya Adası Hideaway’de kaldım ve tesis harika – yakında bu konuda çok daha fazla şey duyacaksınız. Hala o zahmetli yatakta uyanmayı, neon Karayip Denizi’nde yüzmeyi, sonra muz, nane ve antep fıstığı ile enerji veren smoothie’ye sahip olmayı hayal ediyorum.
Ve Ometepe, Koh Lanta ve Boracay ile birlikte dünyanın en sevdiğim gün batımı noktalarından biri. Her gece adanın batı tarafındaki Hacienda Merida rıhtımından en iyi manzaraya sahip büyük bir gösteri.
Zorluklar
Bu ay üç büyük zorluk yaşadım.
En kötüsü Ometepe’den San Jorge’ye geri feribot yolculuğu oldu. Gemi enkazımın göz önüne alındığında, özellikle yelken sert olduğunda, özellikle de parçalanmak üzereyken eski bir tekne olduğunda teknelerde çok gerginleşiyorum. Ometepe yolunda, iyi olan büyük tekne (otomobil feribotu) aldım; Dönüş yolunda küçük tekneyi aldım.
Küçük tekne, yıkılan Endonezya tekneme çok benziyordu: ahşap, eski, aynı boyut ve şekil. Ve kaba dalgalarla çok rüzgarlı bir gündü. Tekne şiddetli bir şekilde sallandı; Creaks ve iniltiler havayı doldurdu; Su tekneye döküldü ve dışarı çıktı; Önümdeki koltuğu tuttum ve her zaman ağladım. Bir saatten biraz fazla sürdü.
Ders? Sadece büyük feribotu al. Büyük ve küçük tekneler her saat değişiyor. Küçük tekne rıhtıma vardığınızda bir sonraki tekne ise, büyük olanı bekleyin. Bana güveniyor, buna değer. Böyle bir yolculuk istemezsin.
Ne kadar kötüydü? Sonuna yakın bir video çektim!
İkinci En Kötü: Volcano Biniş bir büst oldu. Yıllardır León’da yanardağ binişini dört gözle bekliyordum; Ne yazık ki, bana kaymayan kusurlu bir tahta verildi. Yarı aşağı durup tahtayı yanardağ aşağı atmalıydım çünkü işe yaramadı. Gerçekten hayal kırıklığına uğradım, ama en azından üstten iyi fotoğraflar aldım.
Bigfoot hostel ile gittim ve benim seçimim pişman (onlar sonunda geri ödeme yapmış olsa da); Eğer tekrar yapacak olsaydım, karlarını yerel topluluğa geri veren bir şirket olan daha küçük Quetzal Trekkers’i tercih ederim ve önceden bir çalışma kurulum olduğundan emin olurdum.
Üçüncü en kötü: Kosta Rika’dan Nikaragua’ya sınır geçişi. Dağınıktı. Yaklaşık sekiz farklı adımdan ve kontrol noktalarından geçmelisiniz, sıcak ve yayılmıştı, net yönler yoktu, kimsenin nereye gittiğine dair bir fikri yoktu ve hatlardan birinin bir saatten fazla sürdü. Bunun bir zorunluluk olduğunu anlıyorum; Bir daha asla yapmak istemiyorum.
San Juan del Sur Kosta Rika sınırına yakın, bu yüzden Liberya’ya uçmanın, iki saatlik bir otobüse binmenin, sınırı geçip otuz dakikalık bir taksi almanın daha iyi olduğunu düşünebilirsiniz, ancak uzun süredir gurbetçiler bana çok fazla olduğunu söyledi Managua’ya uçmak, hızlı ve anlaşılır bir göç süreci yapmak ve th’den bir otobüs almaknullnull